Heb net het boek 'Digitaal is het nieuwe normaal' gelezen. Het is zeker aan te bevelen voor wie een interesse heeft in de invloed van de digitalisering op de economische relaties (dat laatste klinkt precies als de titel van een thesis). Hoe je het ook draait of keert, de klassieke relaties zullen door elkaar worden gehaspeld. Ook in de praktijk merk ik effectief dat er steeds meer vragen komen naar onconventionele economische relaties (ook vragen naar onconventionele andere relaties komen voor, maar die verhalen kan ik hier niet vertellen omdat vrouwlief meeleest). Als alternatieven voor de klassieke klant-leverancier relatie, worden concepten als 'partnerschap', 'samenwerkingsverband', cocreatie, etc. gebezigd. De lading die door deze vlaggen wordt gedekt, durft al eens te verschillen. Soms gaat het over klassieke vormen van samenwerking waarbij we samen met een andere leverancier een product voor een klant uitwerken. Een andere keer gaat het over een klassieke leveranciersrelatie waarbij de klant verwacht dat we hun naam op elke studiedag of presentatie vernoemen waarbij we uitleg geven over een bepaald product. Een enkele keer gaat het echt over het samen maken van een bepaald product waarbij twee partijen een gelijkwaardige inbreng hebben.
Ik vind deze verschillende vormen van samenwerking heel aantrekkelijk. Toch is het niet steeds even gemakkelijk: Van wie is de intellectuele eigendom van het eindresultaat? Wie heeft welke inbreng gedaan? Hoe valoriseer je die?
Ondanks deze uitdagingen ben ik een grote voorstander van deze tot nu toe toch eerder experimentele economische relaties. Al moet je hierbij toch steeds een beetje opletten: Welke partner wil gewoon kosten besparen en wie wil echt substantiële meerwaarde creëren vanuit een authentiek partnership?
By the way, als iemand een cocreatief idee heeft, laat maar iets weten! Wie weet welk tof concept er kan ontstaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten