Mannen en hun slaatjes

`

Volgens mij tekent zich een nieuwe trend af. Ik heb de indruk dat meer en meer mannen complexloos en openlijk werken aan hun gezondheid en hun figuur. Als ik bijvoorbeeld rond me heen kijk, ken ik nog heel weinig generatiegenoten die roken. En dat terwijl 10 jaar geleden bij wijze van spreken iedereen rookte in mijn vriendenkring. Ook in de zakenlunches zie ik een nieuwe trend. Gisteren bijvoorbeeld gingen we met drie eten. Bestelling: 2 salades, 1 pasta, 2 cola lights en 1 spuitwater. Mocht dit de bestelling van Carrie Bradshaw en haar crew geweest zijn, men had het té gevonden. Ook vorige week even een snelle hap gehapt in de pizzahut. Bestelling: 2 salades terwijl je voor minder geld onbeperkt kon smullen van het pizzabuffet. Geef toe, dat is toch niet vanzelfsprekend.

Ook in de gesprekken sluipen zinnetjes als: 'Ik eet iets licht vandaag, ik ga morgen al uitgebreid eten. Ik doe het met die calorieën rustig aan.' Of: 'Jep, ik ben al drie kilo vermagerd. Vanavond ga ik nog eens joggen.' Hierop wordt dan vol interesse en begrip gereageerd (een paar jaar geleden waren hoongelach en  opmerkingen in de stijl van 'strandjeannette' ongetwijfeld hun deel).

Dus bij deze, heren. Laat u gaan: Laat komen die slaatjes en smijt u in de fitness. We helpen mekaar calorieën tellen! That will be fun!

Deze blog is de laatste van deze week. Straks vertrekken we met het team van Adforum op Short Ski. Vanaf volgende week staat ondergetekende terug paraat.

Amsterdam

Ik ben een stadsmens. Ik hou van het gevoel van onbegrensde mogelijkheden, van het zoeken naar nieuwe dingen, van het experimenteren met creatieve ideeën. Amsterdam is zo'n stad waarbij er veel ruimte is om nieuwe dingen te proberen. Zeker als je even buiten het echte commerciële centrum gaat, vallen de vele (meestal kleinschalige) initiatieven op: Winkels waar je kan dansen, vitrines waarbij prostitués worden afgewisseld met kunstwerken, workshops om kinderen met kunst kennis te laten maken, het 'restaurant' waar je enkel eten kan eten waarvan officieel de houdbaarheidsdatum is verstreken, etc.

Veel van die dingen verdwijnen weer. Het fantasywinkeltje nabij de Dam, bijvoorbeeld of het kleine museum met moderne kunst (waarvan ik me de naam al niet meer herinner). Maar da's niet erg. Andere dingen steken dan wel de kop op.

Zo ben ik erg benieuwd naar deze nieuwe trend: Het weren van de mobiele communicatiemiddelen. Op een helemaal niet discrete wijze wordt hier aan mogelijk cafébezoekers duidelijk gemaakt dat ze niet welkom zijn met hun laptop. Net als wij in België nog niet eens de gewoonte hebben om in cafés gratis wifi te bieden aan de klanten, is met in Amsterdam precies al wat aan het experimenteren met de dedigitalisering van het sociale leven.

Een laatste stuiptrekking van de analoge wereld? Of de inzet van een hernieuwde dedigitalisering?