Als je dit van op een afstand bekijkt, is het een zeer logisch proces: Fysiek ben je er over het algemeen net iets minder aan toe aan je 60ste dan op je 40ste. Ook ontwikkelingspsychologisch lijkt het niet onlogisch: De midlife is voorbij en er komen nieuwe prioriteiten in het leven.
Alleen, in de praktijk lijken erg weinig mensen gewonnen voor het idee. Om de een of andere reden ziet men het als falen. Blijkbaar verwachten we dat mensen op het eind van hun loopbaan 'pieken'. Wie dat niet doet, is blijkbaar mislukt.
Dat is een erg spijtige zaak. Ik ben ervan overtuigd dat we met zijn allen langer zullen moeten werken. Meer flexibiliteit in de loopbaan is volgens mij één van de mogelijkheden om dat te bereiken. Zeker in België waar de productiviteit en de werkdruk héél hoog ligt tijdens de erg korte loopbanen, moeten we af van het idee dat mensen tot het einde full speed vooruit moeten. Dat is trouwens niet realistisch. Wie echt full speed gaat, houdt dat geen 20 jaar vol.
Daarom vind ik het boek 'Remotie: Een stap terug is een stap vooruit' een goed initiatief. Zelf vind ik het niet nodig om de term 'demotie' te verbloemen door het iets wolligere 'remotie', maar kom. Het is een goed plan om hierover wat maatschappelijk bewustzijn te creëren.
Dus babyboomers, lees dit boek en doe een stapje terug vooraleer helemaal uit de arbeidsmarkt te verdwijnen. Generaties X en Y zullen u dankbaar zijn.
1 opmerking:
'k ben 50-plusser en 'k geef je helemaal gelijk (deze keer:-)
Een reactie posten