Gisteren bezochten we met JCI het privémuseum van drukkerij Strobbe. Nasst een ganse collectie lithostenen zijn heel wat oude drukmachines te zien. De drukkerij heeft zijn roots (en ligt nog altijd) in Izegem. Zuid West Vlaanderen dus. Dat stuk van Vlaanderen waar iemands moraliteit wordt vereenzelvigd met zijn arbeidsethos. Waar denken zonder doen verloren tijd is. Waar men liever met zijn voeten in de modder ploetert dat met zijn hoofd in de wolken zweeft.In dat Zuid West Vlaanderen bezochten we dus de privécollectie van de drukkerij. De collectie is heel interessant, ook voor mensen zoals ik die geen enkele affiniteit hebben met de drukkerswereld. Maar minstens zo boeiend was de passie waarmee onze gids (Luc Strobbe, telg van de familie die de drukkerij in handen heeft) vertelde over zijn collectie.
Heel mooi hoe een die hard ondernemer zo'n grote passie kan ontwikkelen. Ik vind het steeds verfrissend iemand zo gepassioneerd te horen vertellen. Zo'n ongeveinsd enthousiasme is een veel krachtiger wapen dan de beste reclameacties. Ook in het onderwijs werkt zoiets. Veel meer dan leerplannen, leerdoelen en activerende werkvormen is een diepgewortelde passie van een leerkracht of een verteller de motor om mensen dingen bij te brengen.
