Dit weekend ginger we langs bij een supertof, knap en intelligent (moet een beetje krediet opbouwen bij het begin van deze blog) bevriend koppel. Hoewel ze 4 kinderen hebben, kiezen ze er bewust voor om slechts met één auto te rijden. Bewust, voor het milieu. Bij wijze van surrogaat voor de tweede wagen hebben ze onlangs een bakfiets gekocht. Heel knappe beslissing, vind ik. We moeten niet steeds kiezen voor de gemakkelijkste weg. Als je dan zo'n keuze maakt, moet je er volledig voor gaan: Een 11 11 11 bordje dat duidelijk maakt 'weer een auto minder' én kleurrijke fietszakken maken het geheel gewoon af. Met de nodige trots kreeg ik dan ook een mooie demo van het apparaat.
Toch merken we dat ook bij de groene jongens de postmoderniteit heeft toegeslagen. Wat 10 jaar geleden als leftie absoluut not done was, kan nu wel: En publique rondhossen met Coca Cola in uw fietszak (wat er dus op wijst dat je of op stap gaat met Cola als enige bevoorrading of dat je speciaal naar de winkel bent gereden om Cola te halen). Vroeger kon Cola absoluut niet. De firma zou absoluut geen respect hebben voor lokale culturen, de grootste verspreider van dikmakers ter wereld zijn, winst laten primeren op gezondheid, oneconomisch verpakken, etc. U kent ze wellicht wel, die verwijten.
Die tijd ligt dus achter ons. We maken keuzes voor het milieu, maar het hoeft niet meer per sé all the way te gaan. Net zoals je flexitariër kan zijn en niet meer noodzakelijk vegetariër moet zijn.
Een hele opluchting vind ik dat. Je kan zo wel een formule bedenken om én een 4x4 te kopen én een inspanning te doen voor het milieu.
