Posts tonen met het label blunders. Alle posts tonen
Posts tonen met het label blunders. Alle posts tonen

maandag 18 juli 2011

Foutje van Carrefour

Het is niet echt hip of cool. Maar toch, ik geef toe: Ik ben een grote fan van de Carrefour. Echt waar. De enige supermarktketen waar je bijna alles hebt: Eten en huisgerief, maar ook kleren en electronica.

Ook prijsgewijs heb je alle keuze: De duurdere merken en 'speciallekes' zoals in Delhaize? Dat kan. Of eerder de basic, goedkope producten? Dat kan. Alles kan in de Carrefour!

Geen gerij van winkel naar winkel. One stop shop. Maximale efficiƫntie omdat we in het weekend wel iets anders te doen hebben dan winkelen. Daarenboven is de Carrefour hier in Brugge ook nog open op zondag.

Toen het vorig jaar zo slecht ging met Carrefour en er zelfs geruchten waren dat Carrefour zou vertrekken uit ons land, was ik een beetje ondersteboven. De Carrefour in Sint-Kruis (die ik al ken van toen het nog een GB was), zou verdwijnen. Gelukkig is die beslissing teruggedraaid. Elke keer ik naar die Carrefour ga, ben ik daar dankbaar voor.

Wel moet ik zeggen dat de promoties niet meer geweest zijn wat ze waren. De bijgevoegde foto maakte ik vorige week...





woensdag 15 juni 2011

Professionele blunder: Wie heeft het nooit eens voor?


Gisteren heb ik op internet een aantal mooie blunders gezien van mensen die bezig waren met hun professionele activiteiten. Zo was er bijvoorbeeld die van de blunderende keeper of die van de dief die belast werd nadat hij een Bugatti Veyron had gestolen. Ook de interviewer die de Dali Lama een grapje trachtte te vertellen was grappig. Maar de grootste, pijnlijkste en daarmee grappigste blunder kwam volgens mij toch van de sporza-journalist die volledig de mist in ging op de Paralymics.

Het nadeel van een job voor publiek is dat uw blunders ook zichtbaar zijn voor het publiek. Zelf herinner ik me nog dat ik als assistent in Leuven op een infosessie een half uur lang stond te praten met een twee ouders met hun zoon die interesse had om psychologie te studeren. Consequent betrok ik de jongeman bij het gesprek. Aan de ouders zei ik dat ze hun zoon moesten laten kiezen en dat hij mans genoeg was om op kot te gaan enzo...

Op het einde van het gesprek zei de moeder: 'Ik weet het niet. Mijn dochter heeft ook interesse in rechten. Misschien gaan we daar eens luisteren.' Ik zakte door de grond van schaamte. Net als toen ik de joviale typ wou uithangen en aan een blinde student vroeg: 'Heb je die groep al eens live bezig gezien? Echt de moeite!'