Twitter, Vincent Van Quickenborne en Big Brother

Gisteren ontstond er op Twitter een kleine discussie tussen Marc Reynebeau en Vincent Van Quickenborne over de uitspraak van de rechter die stelt dat het verboden is om foto's te trekken van mensen die een overtreding begaan en dit dan op Twitter te plaatsen.

Voor de mensen die niet twitteren: U moet weten dat dit een beetje common practice is op Twitter. Het gebeurt eigenlijk redelijk vaak dat er melding wordt gemaakt van deze of gene wagen die te snel rijdt, niet stopt voor een zebrapad, etc. Vaak wordt dit geïllustreerd door een foto, zoniet twittert men wel gewoon het kenteken.

Zo ook vorige week: Iemand had een foto gemaakt van een busje van Fabricom (zie foto bij deze blog) en volgend bericht getweet:

'#Fabricom bestelwagen 109-AHR tegen 120km langs rechts voorbij op n60 en tegen 140km door werken #Telenet twitpic.com/6z8zx3'

Vele twitteraars verspreidden dit bericht. Zo ook minister Q, met als commentaar 'Schande'. En die heeft natuurlijk vele volgers. Gevolg voor de chauffeur in kwestie: Hij werd op het matje geroepen.

Aangezien hij zelf een van de retweeters is, is het niet verwonderlijk dat minister Q geen fan is van de uitsprak van de rechter (je signaleert maar wat je ziet en het kenteken is geen private info). Marc Reynebau vindt dan weer dat het niet kan dat een liberaal zo de schending van de privacy verdedigt. Zonder proces worden de overtreders immers aan de virtuele twitterschandpaal genageld.

Tja, voor beide perspectieven valt wel iets te zeggen. Stel: Ik zie iemand die een overtreding begaat.

Mag ik dit zeggen aan mijn collega's? Ik denk van wel want het is een beetje gek te denken dat ik dan een overtreding zou begaan door te vertellen wat ik onderweg heb gezien.

Mag ik het vertellen aan mijn buren? Idem, zou ik zo zeggen.

Mag ik dan aan alle deuren in het dorp gaan aanbellen om te zeggen dat het buske van firma 'Haast en spoed' met nummerplaat 007 XXX te snel reed? Het zou een beetje raar zijn, maar het mag wel, zou ik zo denken. Jehova's gaan toch ook de deuren af om ons De Boodschap te brengen?

Mag ik dit dan in een persoonlijke brief versturen op papier naar alle dorpsgenoten? Wellicht wel, al wordt het een beetje tricky.

Mag ik dit dan doen in een ongepersonaliseerde brief? Neen, denk ik. Want dan is het een krantje dat je ronddeelt. En dan moet je oppassen met wat je zegt (cf. de veroordelingen van het Vlaams Blok).

Als we ons deze vragen stellen, moeten we ons ook afvragen waar twitter zich bevindt. Heeft dat medium meer gemeen met de collega's die je vertelt over je reis naar het werk? Of meer met een krant (eentje met weinig lezers, dan)?

Leuk zeg. In een volgend leven word ik advocaat, dan word je betaald om over zo'n dingen na te denken.

Van uw hobby uw beroep maken, eigenlijk.

In een volgend leven dus. Want nu: Aan de slag met ernstige zaken!

Van het voetstuk getuimeld

Een van mijn eerste blogjes - nu meer dan 2 jaar geleden - ging over de aanschaf van een Blackberry en de nefaste gevolgen daarvan op een mens zijn sex appeal. Ik had toen nooit kunnen vermoeden dat de smartphones op zo'n korte tijd zo geïntegreerd zouden worden in het leven van vele mensen.

Op dit moment worden we met onze neus op de feiten gedrukt: Er blijken zaken fout te lopen in het Blackberrysysteem, waardoor het moeilijk wordt om mails te ontvangen, te surfen op internet, etc. De gevolgen hiervan zijn eigenlijk best wel groot. Aangezien we net deze week overschakelen van Proximus naar Mobistar, is de registratie van onze toestellen een grote soep (Van Mobistar krijgen we dataconnectie als ons toestel is geregistreerd en volgens Blackberry kunnen we onze toestellen niet registreren omdat er geen dataconnectie is. Je kent dat wel, zo van die Kafkaiaanse toestanden). Daarenboven is het erg vervelend als je je mails niet kan checken als je onderweg bent. In de file of tussen twee afspraken door kan je de zaken niet opvolgen met als gevolg dat je 's avonds veel meer werk hebt en de klanten pas de volgende dag kan contacteren. Alles verloopt daardoor een stuk trager.

Iemand die thuis is in de wereld van IT legde me vorige week uit dat Blackberry een aantal jaar geleden een zeer vooruitstrevende technologie had. Zij waren eigenlijk de eerste die echt met de eerste versie van de smartphones op de proppen kwamen. Maar, zo zei hij, nu zijn ze bijgehaald door de concurrenten. Eigenlijk zijn ze zelfs een beetje achterop aan het geraken.

Een week later zijn er die grote problemen met Blackberry. Op zich al vervelend, maar een goede communicatie kan veel oplossen. Qua communicatie leeft Blackberry precies al helemaal in een ander tijdperk. Als u op zoek gaat naar info, kan u overal terecht behalve bij Blackberry. Het enige wat ik vond was een pagina op hun UK site waarop een paar nietszeggende updates te lezen waren. In een Twittertijdperk is dit helemaal not done. Meer nog, voor een smartphoneproducent is het gênant en een teken van incompetentie.

Ik vrees dat Blackberry zichzelf heeft gedegradeerd tot de tweede klasse.

Pukkelpop - #PP11 - Things are different now

Gisteren werd me voor het eerst echt tastbaar duidelijk in hoeverre de wereld is veranderd. Via Facebook vernam ik het nieuw over Pukkelpop, via Twitter kwamen de eerste beelden en de eerste info. De berichtgeving via de televisie en zelfs via de radio (Wat toch een snel mediakanaal is), was veel summierder en trager.

Mijn zus en haar lief waren ook op Pukkelpop. Ze hadden geen enkele info over waar ze heen konden en of ze naar huis zouden geraken. Daarvoor hingen ze af van de paar keer dat ik of mijn ouders hen kon bellen/smssen. Zo goed en zo kwaad als het kon trachten we hen info te geven over de opvangplaatsen en treinregelingen in de buurt.

Die info vond ik via Twitter en in minder mate via de sites van de kranten, maar helemaal niet via bijvoorbeeld de sites van de NMBS over via de radio, laat staan televisie.

Dit is voor mij de eerste keer dat de nieuwe media de klassieke media voorbij staken in snelheid en accuraatheid. Met de klassieke media was ik niets, enkel de sociale media waren van nut.

In de marge daarvan merk je ook dat bijvoorbeeld mensen als Bart De Waele (@Netlash) die heel veel volgers hebben op Twitter, een heel grote impact hebben. Hun rol is op zo'n moment belangrijker dan die van de 'gewone' journalisten. Ook bedrijven die snel inspeelden op de situatie (Mobile Vikings, Radisson), hebben indruk (en goede publiciteit) gemaakt.

Saar en Pieter zijn trouwens goed thuisgeraakt.

Verliefd op Lisbeth Imbo?

Tijdens de vele uren dat ik in wagen zit, luister ik veel naar de radio. Vooral van de duidingsprogramma's 'de Ochtend' en 'Vandaag' (Radio 1) ben ik een trouwe luisteraar. Ik hou ervan wat meer achtergrond te krijgen bij de actualiteit. Van mij zouden de gesprekken zelfs nog wat langer mogen duren.

Een van de presentatrices van 'De Ochtend' is Lisbeth Imbo. Eerlijk gezegd was haar bijdrage me tot voor kort nog niet opgevallen. Voor mij leverde ze goed werk, maar niet echt met een opvallende stijl. Een beetje zoals een Volkswagen: degelijk, maar ook een beetje saai.

Mijn 'gevoelens voor Lisbeth Imbo' (Man, dat klinkt pathetisch ;-)) zijn volledig veranderd nadat ik Twitter leerde kennen. Ik volg haar op Twitter, net zoals ik nog vele andere journalisten volg en ben danig onder de indruk van haar Tweets: Snel, gevat, intelligent en dikwijls zo grappig dat ik luidop zit te grinniken.

Op den duur begon ik al uit te kijken naar haar nieuwe Tweets en zette ik de radio wat harder als zij aan het woord was. Volgens mij zijn dat tekenen van een beginnende verliefdheid. Een bijzondere soort verliefdheid dan wel, een soort die alleen op Tweets is gebaseerd (tot voor ik dit blogje schreef had ik zelf nog nooit een foto van haar gezien).

Als de sociale media nu ook al invloed gaan hebben op het relationeel-emotionele leven van de mensen, dan zal het werk van Goedele (en andere relatiedeskundigen) nog moeilijker op worden.

The power of the social media.

PS: This blog was posted with the pre-approval of Silvie :-)

PPS: Misschien moet ik eens de fiets van Lisbeth Imbo stelen. Bij Roos Van Acker heeft dit precies gewerkt.

blog part II

Toevallig werd ik vorige week drie keer aangesproken over deze blog. Daardoor kreeg ik er weer zin in om een paar berichtjes te posten. We zien wel waar het ons heen brengt...