dinsdag 23 augustus 2011

Aalst, mon amour - Et Alors?

Al sinds ik meer dan 15 jaar geleden mijn eerste boeken van Louis Paul Boon las, heb ik een zwak voor Aalst. Na er meer dan 5 jaar te hebben gewoond, is mijn liefde voor Aalst nog meer toegenomen. Een stad met een volks karakter met op het eerste zicht nogal stugge mensen die eigenlijk bijzonder vriendelijk zijn als je ze kent (en begrijpt:-)). Op het eerste zicht maakt de stad een beetje een vervallen indruk. Nogal grauw eigenlijk. In tegenstelling tot de meeste andere Vlaamse steden wordt er (nog) niet té hard vernieuwd en gemoderniseerd.

Maar toch. Toch is het een superstad waar je kan doen wat je wil zonder scheef te worden bekeken, waar er nog een sociaal weefsel is (carnavalgroepen) en waar men 'gien laweit mokt mer gewoên voesj doet' (ik hoop dat ik het goed schrijf).

Maar op een of andere manier slaagt Aalst er altijd in een beetje de pineut van de regio te zijn. Het is dan ook typisch dat zich natuurlijk in Aalst een 'torengate' moet afspelen. Ik heb moeten lachen met de hele situatie en de leuke, laconieke Aalsterse commentaren, maar niettemin is het voor Ilse Uyttersprot zelf een persoonlijk drama. Dit verdient ze niet. Als het een troost mag zijn, is denk dat het haar op zich geen stemmen zal kosten. In tegendeel, misschien. In Aalst lachen ze hier eens mee, maar echt 'moreel verontwaardigd' zijn de Aalstenaars niet om.

Haar 'Et Alors'-reactie lijkt me dan ook de enige goede.

De suggestie van CD&V dat iemand haar politiek wil beschadigen ('het is toch wel heel toevallig dat dit gefilmd werd en dat dit net nu op een vreemde manier wordt gehypet') is dan weer zeer contraproductief, lijkt me. Sex in het openbaar maakt het net spannender. Het risico maakt het leuk. Dus als je dan wordt betrapt moet je niet gaan zeuren. Net zoals je niet moet zeuren als je geld verliest op de beurs. Je neemt het risico, wat betekent dat je kan verliezen.

De problematiek over de privacy is niet van dezelfde orde als bij de zaken Leterme en Stevaert: Zaken uit hun privéleven openbaar maken kan niet want het was nooit hun bedoeling dit openbaar te maken. Uyttersprot daarentegen heeft gespeeld met de grens publiek-privé met als doel een spannender sexleven. Daar is op zich niets mis mee, maar als je het spel verliest (en het private openbaar wordt), dan verlies je aanspraak op de privacy. Insinuaties over het opgezet spel zijn dan ook bijzonder flauw.

Carnaval in Aalst zal de moeite zijn.



Geen opmerkingen: