donderdag 18 augustus 2011

Pukkelpop - #PP11 - Things are different now

Gisteren werd me voor het eerst echt tastbaar duidelijk in hoeverre de wereld is veranderd. Via Facebook vernam ik het nieuw over Pukkelpop, via Twitter kwamen de eerste beelden en de eerste info. De berichtgeving via de televisie en zelfs via de radio (Wat toch een snel mediakanaal is), was veel summierder en trager.

Mijn zus en haar lief waren ook op Pukkelpop. Ze hadden geen enkele info over waar ze heen konden en of ze naar huis zouden geraken. Daarvoor hingen ze af van de paar keer dat ik of mijn ouders hen kon bellen/smssen. Zo goed en zo kwaad als het kon trachten we hen info te geven over de opvangplaatsen en treinregelingen in de buurt.

Die info vond ik via Twitter en in minder mate via de sites van de kranten, maar helemaal niet via bijvoorbeeld de sites van de NMBS over via de radio, laat staan televisie.

Dit is voor mij de eerste keer dat de nieuwe media de klassieke media voorbij staken in snelheid en accuraatheid. Met de klassieke media was ik niets, enkel de sociale media waren van nut.

In de marge daarvan merk je ook dat bijvoorbeeld mensen als Bart De Waele (@Netlash) die heel veel volgers hebben op Twitter, een heel grote impact hebben. Hun rol is op zo'n moment belangrijker dan die van de 'gewone' journalisten. Ook bedrijven die snel inspeelden op de situatie (Mobile Vikings, Radisson), hebben indruk (en goede publiciteit) gemaakt.

Saar en Pieter zijn trouwens goed thuisgeraakt.

2 opmerkingen:

anne degadt zei

...met m'n steunbetuiging voor de slachtoffers!
...zooo opgelucht dat Saar en Pieter terug in Brugge geraakt zijn!
...nog niet bekomen van het gebrek aan communicatie
...en van nu af aan grote voorstander van Twitter!

Sara zei

Ik heb het ook via Facebook vernomen en was inderdaad verbaasd dat de officiƫle nieuws websites toen nog niet up-to-date waren.
Ik ben blij dat het goed afgelopen is voor jullie! Ik heb een trein vol verdwaasde mensen zien terugkomen in het station van Leuven... de beklijvende stilte verraadde de pijn van het door hen beleefde leed. De tranen sprongen me gewoon in de ogen. En nu nog als ik er aan denk...