Het nieuwe jaar is ondertussen dik anderhalve week ver. Bijna ben ik door mijn vakantiemails heen en op de occasionele nieuwjaarsrecepties na, begint alles stillekesaan zijn gewone gangetje weer te gaan.

Het is ondertussen duidelijk dat het economische nieuws in 2012 niet positiever is dan in 2011. Dat negatieve economische klimaat is bijzonder irritant. Het verband tussen je inzet en je resultaten lijkt er volledig door verstoord en dat werkt demotiverend.

Het is in dit context zeer verfrissend de reclames van Vacature te horen op de radio. Vacature doet met de spotjes appèl aan wie de aanval op de problemen wil aanvatten en aan wie zich niet wil laten doen, maar wel zelf het heft in handen wil nemen.

Het is leuk te horen dat er toch nog mensen zijn die er van uit gaan dat niet iedereen op het randje van de burned out staat. Een beetje hoop.

Ik weet wel dat die positieve boodschap volledig past in het kraam van Vacature en in die zin niet komt vanuit onverdachte bron. Toch waardeer ik heel sterk dat ze kiezen voor deze benadering veeleer dan voor die andere reclameboodschap van een ander vacaturekrantje dat een heel ander type mensen wil aanspreken. Niet wie gemotiveerd is, niet wie talent heeft, maar wel wie zo weinig mogelijk inspanning wil doen doen voor hun werk en daarom zo dicht mogelijk gaat wonen bij het werk en op zoek gaat naar formules voor tijdskrediet.

Dan liever met de Vacaturesoldaten naar de oorlog.