Roken

Gisteren werd in de pers het idee gelanceerd om roken in het bijzijn van kinderen strafbaar te maken. Of dit een goed idee is, weet ik niet. Maar het doet ons toch even denken over hoe sterk het denken over roken is veranderd de laatste tijd.

Toen ik in 2003 stage liep en op mijn eerste job, kon er gewoon gerookt worden op kantoor. Nu, 8 jaar later, is dat ondenkbaar. Meer zelfs, zelfs in hun eigen huis roken de meeste mensen niet meer binnen. Ook in de Horeca zijn de regels de laatste jaren veel verstrengd. Hoewel het volledige rookverbod op café nog geen jaar oud is, zijn we er al helemaal aan gewoon. Toen in ik in september in Praag was, vond ik het zelfs een raar zicht dat mensen roken op café.

Ik vind het heel boeiend om deze evolutie te bekijken in het licht van de discussie rond de vraag wat eerst is, 'cultuur' of 'structuur'. Kunnen deze maatregelen maar op draagvlak rekenen omdat men het in onze samenleving eens is dat roken in sommige gevallen effectief onaanvaardbaar en zelfs crimineel gedrag is? Of is het net door het invoeren van deze maatregelen dat men is gaan inzien dat roken in bepaalde gevallen eigenlijk onaanvaardbaar is.

Zelf denk ik dat de cultuur eerder de structuur volgt dan omgekeerd.

Zo is er bijna niemand meer die nog jammert over de verplichte autogordel of over de verplichte helm voor motorijders. Terwijl dat toch maatregelen zijn die op heel wat weerstand konden rekenen bij hun invoering.

Leuk toch, hé, nadenken over zo van die zaken die niet kunnen worden opgelost.