Gelukkig heb ik er niet mee te maken, nooit te maken gehad, eigenlijk: Opdringerige buren. Zo van die mensen die je beter ontwijkt omdat ze steeds uw doen en laten in de gaten houden, die uren tijd hebben om hun ganse leven te vertellen (vooral als je dringend weg moet) en die u de pieren uit de neus vragen over van alles en nog wat. Het lijkt me een ware nachtmerrie en ik vermoed dat vele mensen daar net zo over denken.
Wie daar blijkbaar niet zo over denkt, zijn de reclamemakers. Zou u het leuk vinden mocht uw buurman, de Fintro agent, door de muur roepen dat je je rekeningen nog moet betalen? Of krijgt u zin om naar de Aveve te hollen nadat u (of uw hysterische vrouw die u behandelt als een klein kind) is ingebroken bij de buren om daar vast te stellen dat ze er een brood bakken? Of drijft jaloesie op de moestuin van uw buurman u stante pede naar de Horta?
Ik begrijp het niet. Zo van die ongepaste intimiteiten die leiden tot gespannen burenrelaties gebruiken als een uitgangspunt voor uw reclames? Het spreekt mij niet aan, maar ik ben dan ook fan van een huis zonder tuin, van PC banking en het regelen van verzekeringszaken via de telefoon.
Over het algemeen wil ik mijn verzekeringsagent of bankcontactpersoon eigenlijk niet zien (het is niet persoonlijk hoor, Yves en An ;-)).
Hoe het dan wel moet? Wel, hoe Fiat hier reclame maakt voor een zeer groot schuifdak ik de wagen, vind ik wel leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten