'Het nieuwe werken' is in. Er wordt over geblogd en getwitterd, congressen over gehouden, boeken over gepubliceerd... Enfin, het is een hot topic. Mocht u dit niet kennen, het nieuwe werken is eigenlijk een moderne inkleding van het flexibele werken. Het houdt in dat mensen gerust van thuis uit kunnen werken, niet of minder gebonden zijn aan uren, maar wel aan resultaten, dat er buiten de spitsuren gereisd wordt, enzovoort.
Aan de ene kant vind ik dat er veel lawaai wordt verkocht rond 'het nieuwe werken'. Het wordt heel erg gehyped en velen doen alsof het het ei van Columbus is. Aan de andere kant valt het me op dat er in heel veel organisaties veel koudwatervrees is voor een manier van werken die te veel afwijkt van de klassieke werkpatronen.
Opvallend daarbij is dat zowel de werkgevers als de werknemers nog heel erg denken in termen van 'aanwezigheid' en veel minder in termen van resultaten. Heel straf is dat eigenlijk. Want als je dat denkkader verlaat, dan zijn er zoveel voordelen. Als werkgever biedt je een betere Work-Life Balance, kan je besparen op kantoorruimte, kan je eventueel meerdere 'HUBS' openen waardoor je dichter bij klanten bent, etc. Als werknemer kan je genieten van die betere work-life balance, bespaar je reistijd, wordt de Vlaamse Horeca één grote kantoorruimte (en geef toe, u droomde al lang van een kantoor dat op een café lijkt), enz.
Maar het is ook een beetje zoals in de liefde: Het werkt maar als het van twee kanten komt. Als de werkgever zijn werknemers niet vertrouwt of de werknemers gaan café houden op kantoor in plaats van de werken op café, dan zijn we er nog lang niet, natuurlijk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten