zaterdag 11 juni 2011

Politiek en bedrijfsleven (10 juni 2010: Een jaar later.)


Een gepensioneerde West-Vlaamse ondernemer gaf me ooit het advies om me in het bedrijfsleven politiek zeer neutraal op te stellen: 'Door standpunt in te nemen, heb je niets te winnen. Alleen te verliezen.'. Maar ik kan het niet laten toch even iets te posten over 'één jaar nogov'.

Ik heb al heel vaak - vanuit mijn professionele achtergrond - geprobeerd om de vergelijking te maken tussen de politiek en het bedrijfsleven. En tot op zekere hoogte lukt dat: Een aantal uitspraken die je wel eens hoort op de werkvloer zijn gemakkelijk te vertalen naar de politieke empasse.

'Onze afdeling presteert goed, die andere niet. Dat kan zo niet blijven duren. We moeten herstructureren' (Vlaanderen over Walllonië)

'Els had weer teveel gedronken op die receptie. Ze heeft weer heel wat dingen gezegd waarvan ze spijt zal hebben.' (Frank Vandenbroucke belt te luid op de trein en doet zijn beklag over de NV-a tegen een journalist)

'Ik kom net thuis van zakenreis in het buitenland.' (Dewever komt thuis na bezoek aan Elio Di Rupo in Bergen).

'Onze oude directeur is al lang op pensioen, maar hij komt zich nog af en toe eens moeien.' (Tobback en Eyskens die commentaar geven op de formatie)

'Zonder mij draaide dat hier al lang in de soep. Ik houd dat bedrijf hier recht.' (Leterme over zichzelf als premier in lopende zaken)

'Ik heb een blauwtje gelopen bij Els. Ik dacht het eens te proberen, maar ik kreeg alleen een categoriek 'neen'.' (Vlaamse politici over Joëlle Milquet)

'Ja, ik weet het dat hij een alcoholprobleem heeft. Maar daar doet niemand iets aan. Dat mag blijkbaar allemaal.' (de collega's over Daerden)

'Die 2 komen helemaal niet overeen. Vroeger was dat anders. Volgens mij hebben die ooit nog een affaire gehad die niet goed is afgelopen.' (De relatie tussen Dewever en Gennez)

'Als Jef komt naar de personeelsfeest, dan kom ik niet. Ge kunt op uwen kop gaan staan' (NV-a die niet met de Groenen wil onderhandelen.)

Maar het is niet omdat ik bepaalde zaken herken, dat ik ook de oplossing zou kennen. Au fond komt het hier op neer dat in het professionele leven een team dat zo slecht presteert al lang zou worden ontslaan. De enigen die de politici kunnen 'ontslaan' zijn de kiezers en voortgaand op de recentste peilingen is men allerminst van plan dat te doen.

Ik ben echt benieuwd hoe dat allemaal zal aflopen. Zouden er ook gouden parachutes voorzien zijn in de politiek?


Geen opmerkingen: