Vorige week ging ik met collega's eten in een restaurant aan het station in Zaventem. Toen ik terug bij mijn auto kwam, zag ik dat er een boete onder mijn ruitewisser stak. Ik had geen idee waarom. Op het blad stond vermeld dat ik geen parkeerschijf had gelegd. Het verbaasde dat dat moest, want ik had geen bord zien staan. Dus wandel ik naar het begin van de straat om het bord te zoeken. En inderdaad, geen bord te zien. Volgende stap dan maar: Even de route afleggen die ik had afgelegd naar mijn parkeerplaats om te gaan kijken of ik onderweg een bord had gemist. Conclusie: ik had door 6 straten gereden in Zaventem die allemaal een ander bord hadden (zijnde 'parkeerschijf', 'Beperkte duur', 'verboden te parkeren', 'parkeerschijf', 'verboden te parkeren' en dan ten slotte "mijn straat" geen enkele aanduiding).Overtuigd van mijn gelijk mail ik naar het mailadres waar men terecht kan voor klachten en stuur ik een aangetekende brief. Antwoord: Er staan duidelijke borden bij het inrijden van het dorp dat je overal een parkeerschijf moet leggen. Nu, echt duidelijk vind ik het niet als er per straat een andere parkeerpolicy is en men in de andere straten, behalve de mijne, wél nog borden moet plaatsen om de zogezegd algemeen geldende toestand te verduidelijken. Ergens zal er in de jungle van borden bij het inrijden van het dorp wel een plakkaat staan dat de parkeerschijf verplicht is (ik heb ze trouwens nog niet gevonden, maar soit). Daardoor zullen het gemeentebestuur en Vinci Park (het parkeerbedrijf) wel strikt juridisch in orde zijn. Echt de situatie van Jozef K: Een boete zonder dat je weet waarvoor.
Eigenlijk zou ik ervoor moeten strijden. Deze praktijken voelen aan als zuivere oplichterij.
Ik heb eens geïnformeerd bij een bevriende advocaat. Die zei dat de kans al bij al niet erg groot is om dit te winnen. En dat het al snel een aantal honderden euro zou kosten. Ik heb er nu een paar dagen over nagedacht. Aan de ene kant denk ik: Een paar 100 euro heb ik er voor over. Democratie en een eerlijke rechtsstaat hebben een prijs. Aan de andere kant zie ik het echt niet zitten om veel tijd en energie in een rechtbank door te brengen.
Dus heb ik de boete maar betaald. Zeer tegen mijn goesting. Een beetje pijnlijk ook omdat mijn zelfrespect wat is geschaad. Het gaat hem niet om het geld, het is ook niet mij eerste boete. Maar hier tegenover ben je echt machteloos, heel frustrerend. Er is zo weinig dat je kan doen.
Als consument kan je nog veranderen van leverancier. Zo betaal ik al bijna 10 jaar teveel voor mijn motoverzekering bij Fortis AG. Het was de enige maatschappij die me toen heeft aanvaard als jonge klant met een sportieve moto nadat Omob me -geheel tegen de wet overigens- van de verzekering had gegooid. Bij wijze van wederdienst blijf ik nu klant van FortisAG, ookal betaal ik meer dan de marktprijs. Een beetje te principieel misschien, maar je bewust laten rollen door dergelijke praktijk en daar dan niets mee doen, is nog veel erger.
Ik wens ze veel plezier met hun 25 euro, hun drie zilverlingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten