dinsdag 6 september 2011

De genante vraag

Tijdens gesprekken met klanten en gesprekken probeer ik de vraag te ontlopen. Maar vaak lukt het niet. Op de een of andere manier krijg ik dikwijls de vraag te horen 'Wat heb je gestudeerd'. Eerst gebaar ik dat ik het niet gehoord heb, dan probeer iets in de stijl van 'ik heb in Leuven gestudeerd', maar uiteindelijk moet ik bekennen 'Pedagogiek'.

Meestal volgt dan een pijnlijke stilte. Hun bewondering voor mijn heldere uitleg (ik ken mijn vak al zeg ik het zelf :-)) maakt plaats voor ontgoocheling. Volgens mij voelen sommige gesprekspartners zich wat bedrogen na deze bekentenis.

Tja.

In zekere zin kan ik het hen niet verwijten. In de actualiteit blinken pedagogen uit door hun afwezigheid. Als ze dan al eens te horen zijn op de radio of op TV, herkauwen ze meestal cliches ('Kinderen hebben regels en structuur nodig' - dat is blijkbaar het antwoord op alle problemen volgens pedagogen) of debiteren ze de leercyclus van Kolb. Het leger anonieme pedagogen dat tot diep in de onderwijswereld is gepenetreerd en zo een grote invloed heeft op het onderwijsbeleid, horen we nooit. We horen enkel over hen via leerkrachten ('Ze hebben weer iets uitgevonden, die van de realiteit vervreemde pedagogen' of 'Wij kregen les aan de normaalschool van pedagogen die zelf nog nooit voor de klas hebben gestaan').

Bij deze dus een oproep: Pedagogen, wees aanwezig, fris, intelligent en creatief. Kom uit het ondergrondse (ivoren toren doet velen van u teveel eer aan, vrees ik) en laat me weer fier zijn om pedagoog te zijn.


Geen opmerkingen: