Ikea: weg met de emancipatie van de vrouwen.

De hel omschrijven in één woord is voor mij geen enkel probleem: IKEA. Ik snap er echt de charme niet van: Met duizenden tegelijkertijd gaan slenteren tussen die meubels die je echt niet nodig hebt (Of kopen al die mensen 2 keer per jaar een nieuwe slaapkamer, misschien?). De pret eindigt in de 'markthal', een mooi woord voor 'Ruimte waarin je alles kan kopen, behalve wat nuttig is'.

Nu zijn er waarschijnlijk vrouwen die denken 'Ach, het is weer een man die er niets van snapt'. Wel, ik snap het inderdaad niet, maar graag licht ik dit even toe: De emancipatie van de vrouw heeft tot effect dat wij mannen meer en meer gedrag vertonen dat typisch vrouwelijk is: Koken, afwassen, luiers verschonen, spelen met de kinderen, ... . Meer nog, tegenwoordig smeren we ons ook in met huidcremes speciaal voor mannen en trachten we ons modebewust te kleden. Vanuit deze nieuwe ervaringen lezen we ook DM-magazine en de Weekend Knack. We vormen ons een mening over kleding, vakantiebestemmingen én ook over interieurs. Wij mannen hebben dus ondertussen wel degelijk een mening over de inrichting van ons huis. Mannen met een mening over interieurs, dat vinden vrouwen tof. Tot we Ikea binnenstappen.

Vanaf dan mag je geen visie meer hebben op interieurs, vooral niet al je er op wijst dat wat daar staat, helemaal niet mooi is. Dat dat er helemaal niet uitziet zoals die zaken die zij thuis mooi vond in DM Magazine. In de Ikea zijn we in het Rijk der Vrouw. Weg die emancipatie. Totdat we weer thuis zijn. Dan is het geheid de man die het stoeme kastje dat we niet nodig hebben in elkaar mag steken. Opnieuw weg die emancipatie. Totdat er afgeruimd moet worden.

Nu wordt door Ikea een 'mannencreche' geopend. Mannen willen sport zien en met de X-box spelen, terwijl hun vrouw nutteloze dingen gaat kopen.

Soit, nu snel de kleine naar school brengen.