Zou het dan werkelijk waar zijn? Zou mijn zoon, de Luierik der luieriken zijn allergie voor beweging hebben overwonnen? Zou hij voor het eerst in zijn bijna 6-jarig leven enig enthousiasme voor een - jawel - sport voelen? Verder dan 500m wandelen met hem is een lange strijd tegen gezeur ('Ga je me dragen? Is het nog ver?'), fietsen kan hij nog niet (en het interesseert hem eigenlijk ook niet zoveel), zwemmen vindt hij alleen leuk als je kan spelen en het geen les is (want 'de zwemles vind ik te lastig'), voetballen met hem is een speciale belevenis: ('Je mag niet tegen de bal schoppen, want die zou wel eens in het water kunnen rollen'). Enfin, het mannetje is een tof kereltje, maar een topsporter zal hij nooit worden, denk ik.
Tenzij, natuurlijk, hij het meent met zijn enthousiasme voor Karate. De eerste les was alvast een schot in de roos.
Cobra Kai, U weze gewaarschuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten