Sven Gatz neemt ontslag uit het parlement. Bij dat ontslag heeft hij recht op 300 000 euro. 300 000 euro. De waarde van een mooi huis. Nu ben ik zelf een grote voorstander van hoge lonen voor politici. De stiel van politicus is niet gemakkelijk, maar wel erg belangrijk voor een land. Het is dan ook een goed idee om de job aantekkelijk te maken voor competente mensen. Zo ben ik er van overtuigd dat mensen zoals Johan Vandelanotte, Karel Degucht, Dirk Van Mechelen, Etienne Schouppe, John Crombez, ... buiten de politiek een schitterende, prestigieuze carrière kunnen uitbouwen waarin ze veel geld kunnen verdienen. Het is dan ook maar fair dat deze mensen goed worden betaald om hun talenten in te zetten voor een goed bestuur van ons land.
De vraag die men dan kan stellen is natuurlijk of men binnen de politiek moet gaan diversifiëren in functie van prestaties: Moet een parlementslid dat wat wauwelt zonder te weten waarover hij/zij spreekt evenveel verdienen als een Frank Vandenbroucke die steeds een grondige studie doet vooraleer het iets poneert (los van of je nu akkoord bent of niet?)? Meningen zullen hierover verschillen. Maar hoewel velen aanvoelen dat gewauwel niet hetzelfde dient te worden gewaardeerd als een goed onderbouwde visie, is het heel moeilijk objectief te gaan beoordelen wat gewauwel is en wat onderbouwd is.
Theodore Dalrymple is voor sommigen een bron van inspiratie, een 'conservatief denker', terwijl hij voor anderen een onbeleefde wauwelaar is die niet in staat is correct te argumenteren. Wie heeft gelijk? Voor beide kampen is wel iets te zeggen, vermoed ik.
Het opeisen van 300 000 euro wanneer je zelf ontslag neemt uit het parlement, is er echter zo ver over dat het een aanfluiting is voor alle 'hardwerkende Vlamingen' waar de Open VLD pleegt voor op te komen. Los van hoe goed of hoe slecht je bent, dit is disproportioneel, welk talent je ook hebt of welke investering je zelf hebt moeten doen om verkozen te geraken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten